‘Ik kan niet je moeder zijn’, zei de zus.

Oh, nu zie ik wat ik doe! Ik doe precies wat mijn moeder deed. Ik zie ook dat dit niet mijn rol is. Ik ga dit echt niet doen!!
Dit zei een client in ons gesprek vandaag. Ze was ontstemd, geschrokken, verbaasd, maar ook moe. Moe van alles wat ze al had gedaan voor haar zus. Moe, want ze ziet dat ze de rol van haar moeder heeft ingenomen. Geschrokken en ontstemd, omdat ze tot de ontdekking komt dat ze dit al heel lang doet. Haar zus helpen alsof ze haar moeder is. Dat lukt nooit. Want als zus kun je nooit de taak van je moeder overnemen. Toch doet ze het vaak. En dat is nu genoeg. Mijn client is zich bewust geworden van het patroon hierin, het script. De rol die ze lang geleden heeft aangenomen. En dat is nu klaar. Ze kan nu gewoon de zus zijn. Ookal komt ze de moeder nog vaak tegen...

Next
Next

De weg naar de vertrouwenspersoon…